Tek borulu bir ısıtma sisteminin hesaplanması: Hesaplanırken nelere dikkat edilmelidir + pratik olarak bir örnek

Tek borulu ısıtma sistemi, binaların içindeki ısıtma cihazlarının bağlantısıyla boru tesisatı için çözümlerden biridir. Böyle bir plan en basit ve etkili görünüyor. “Tek boru” seçeneğine göre bir ısıtma kolunun inşası, ev sahiplerinin diğer yöntemlerden daha ucuza mal olur.

Devrenin çalışmasını sağlamak için, tek borulu bir ısıtma sisteminin ön bir hesaplamasını yapmak gerekir - bu, evde istenen sıcaklığı koruyacak ve ağdaki basınç kaybını önleyecektir. Bu görevle kendi başınıza başa çıkmak oldukça mümkündür. Gücünüzden şüphe mi duyuyorsunuz?

Size tek tüplü bir sistemin özelliklerinin neler olduğunu söyleyeceğiz, çalışma şemalarına örnekler vereceğiz, ısıtma devresinin planlama aşamasında hangi hesaplamaların yapılması gerektiğini açıklayacağız.

Tek borulu ısıtma devresi cihazı

Sistemin hidrolik stabilitesi geleneksel olarak boru hatlarının koşullu geçişinin (Dsl) optimum seçimi ile sağlanır. İlk olarak sıcaklık kontrolörleri ile ısıtma sistemleri kurmadan, çapları seçme yöntemiyle istikrarlı bir şema uygulamak oldukça basittir.

Bu tür ısıtma sistemlerinde doğrudan bir ilişki vardır. tek boru radyatörlerin dikey / yatay montajı ile ve yükselticilerdeki kapatma ve kontrol vanalarının tamamen yokluğunda (cihazlara dallar).

Bir boru ile sirkülasyon prensibi ile düzenlenen bir devreye bir radyatör elemanı monte edilmesine iyi bir örnek. Bu durumda, metal bağlantı parçalarına sahip metal-plastik boru hatları kullanılır.

Tek tüplü halka ısıtma devresindeki boru çaplarını değiştirme yöntemini kullanarak, oldukça hassas bir şekilde meydana gelen basınç kayıplarını dengelemek mümkündür. Her bir ısıtma cihazının içindeki soğutucu akışkanların kontrolü termostatın ayarlanması.

Genellikle, tek borulu bir şemaya göre bir ısıtma sistemi inşa etme sürecinin bir parçası olarak, ilk aşamada radyatörlerin bağlanma düğümleri inşa edilir.İkinci aşamada, sirkülasyon halkaları bağlanır.

Soğutma sıvısı akışı ve suyun soğutuculara dağıtılması için bir borunun kullanıldığı klasik devre çözümü. Bu şema en basit seçeneklere atıfta bulunur (+)

Tek bir cihazın bağlanma biriminin tasarımı, düğüm üzerindeki basınç kayıplarının belirlenmesini içerir. Hesaplama, soğutucu devre akışının sıcaklık kontrolörü tarafından bu devre bölümündeki bağlantı noktalarına göre eşit dağılımı dikkate alınarak gerçekleştirilir.

Aynı işlem çerçevesinde, kaçak katsayısının hesaplanması ve ayrıca kapanış bölümündeki akış dağıtım parametrelerinin aralığının belirlenmesi gerçekleştirilir. Zaten hesaplanan dal aralığına dayanarak, bir sirkülasyon halkası inşa edilmiştir.

Dolaşım halkalarını bağlama

Tek tüplü bir devrenin sirkülasyon halkalarının yüksek kalitede hizalanmasını gerçekleştirmek için, olası basınç kayıpları (∆Ро) için bir ön hesaplama yapılır. Bu durumda, kontrol vanasındaki (∆Рк) basınç kaybı dikkate alınmaz.

Ayrıca, sirkülasyon halkasının son bölümündeki soğutucu akış hızının değeri ve ∆Рк (cihazın teknik dokümantasyonundaki grafik) değeri ile kontrol vanasının ayar değeri belirlenir.

Aynı gösterge formülle belirlenebilir:

Kv = 0.316G / √∆Рк,

burada:

• Ap - ayar değeri;
• G, - soğutucu akış hızı;
• ΔRk - kontrol vanasında basınç kaybı.

Tek bir boru sisteminde her bir kontrol vanası için benzer hesaplamalar yapılır.

Doğru, her PB'deki basınç kayıpları aralığı aşağıdaki formülle hesaplanır:

=Рко = ∆Ро + ∆Рк - ∆Рn,

burada:

• ΔRo - olası basınç kaybı;
• ΔRk - PB'de basınç kaybı;
• ARn - n-sirkülasyon halkası alanındaki basınç kaybı (RS'deki kayıplar hariç).

Hesaplamalar sonucunda, tek borulu bir ısıtma sistemi için bir bütün olarak gerekli değerler elde edilmemişse, otomatik akış kontrolörleri içeren tek borulu bir sistem seçeneği kullanılması önerilir.

Soğutma sıvısının dönüş hattına otomatik akış regülatörü monte edilmiştir. Cihaz, tüm tek borulu devre için soğutucu akışkanın toplam akış hızını düzenler

Otomatik regülatörler gibi cihazlar devrenin uç kısımlarına (yükselticilerdeki bağlantı noktaları, dal dalları) dönüş hattına bağlantı noktalarında monte edilir.

Otomatik kontrolörün yapılandırmasını teknik olarak değiştirirseniz (tahliye vanasını ve tapayı değiştirin), soğutucu besleme hatlarına cihazların montajı mümkündür.

Otomatik akış kontrolörleri yardımıyla sirkülasyon halkaları bağlanır. Bu durumda, basınç kayıpları ∆Рс uç kısımlarda (yükselticiler, alet dalları) belirlenir.

Sirkülasyon halkası içindeki artık basınç kaybı, boru hatlarının ortak bölümleri (∆Pmr) ile genel akış regülatörü (∆Pp) arasında dağıtılır.

Genel kontrolörün geçici ayarının değeri, son bölümlerin ∆Рмр'i dikkate alınarak teknik dokümantasyonda sunulan grafiklere göre seçilir.

Son kısımlardaki basınç kaybını aşağıdaki formüle göre hesaplayın:

∆Рс = ∆Рп - ∆Рмр - ∆Рр,

burada:

• ΔRr - tahmini değer;
• ΔRpp - ayarlanan basınç düşüşü;
• ΔRmr - Boru hattı bölümlerindeki rab kayıpları;
• ΔRr - Genel RV'de Rrab kaybı.

Ana sirkülasyon halkasının otomatik regülatörü, cihazın teknik dokümantasyonundaki ayar aralığından mümkün olan minimum değerin montajı dikkate alınarak ayarlanır (basınç farkının başlangıçta ayarlanmamış olması şartıyla).

Genel regülatörün otomasyonu ile akışların kontrol edilebilirliğinin kalitesi, her bir yükseltici regülatörü veya alet dalındaki basınç kaybı farkıyla kontrol edilir.

Başvuru ve İş Durumu

Soğutulmuş soğutucunun sıcaklığı için gerekliliklerin olmaması, radyatör besleme hatlarına TR kurulumu ile termostatlardaki tek borulu ısıtma sistemlerinin tasarımı için başlangıç ​​noktasıdır.Aynı zamanda, ısı noktasının otomatik ayar ile donatılması zorunludur.

Soğutma radyatörüne soğutma suyu besleyen hatta monte edilmiş termostat. Kurulum için polipropilen borularla çalışmaya uygun metal bağlantı parçaları kullanıldı

Radyatör besleme hatlarında termoregülasyon cihazının bulunmadığı şematik çözümler de pratikte kullanılmaktadır. Ancak bu tür şemaların kullanımı, biraz farklı mikroiklim önceliklerinden kaynaklanmaktadır.

Tipik olarak, otomatik kontrolün olmadığı tek tüplü şemalar, ek cihazlar nedeniyle ısı kayıplarını (% 50 veya daha fazla) telafi etmek için tasarlanmış oda grupları için kullanılır: cebri havalandırma, klima, elektrikli ısıtma.

Ayrıca, tek tüplü sistemlerin cihazı, termostatın çalışma aralığının sınır değerini aşan soğutucu için sıcaklık sınırlarına standartların izin verdiği projelerde bulunur.

Isıtma sisteminin çalışmasının metre ile ısı tüketimine bağlı olduğu apartman binalarının projeleri genellikle bir çevre tek borulu şema üzerine inşa edilmiştir.

Çevre tek tüp şeması, genellikle belediye ve özel konut inşaatı pratiğinde kullanılan bir tür “türün klasiği” dir. Farklı koşullar için basit ve ekonomik kabul edilir (+)

Böyle bir planın uygulanması için ekonomik gerekçe, ana yükselticilerin yapıdaki farklı noktalardaki yeridir.

Ana hesaplama kriterleri iki ana malzemenin maliyetidir: ısıtma boruları ve bağlantı parçaları.

Çevre tek boru sisteminin uygulanmasına ilişkin pratik örneklere göre, boru hatlarının Du kesitinde iki faktörlü bir artışa, boru satın alma maliyetinde 2-3 kat artış eşlik eder. Ve bağlantı parçalarının maliyeti, bağlantı parçalarının hangi malzemeden yapıldığına bağlı olarak 10 katına çıkar.

Kurulum için yerleşim tabanı

Çalışma elemanlarının yeri açısından tek tüplü bir devrenin montajı, pratik olarak aynı cihazın cihazından farklı değildir. çift ​​boru sistemleri. Gövde yükselticileri genellikle yaşam alanlarının dışında bulunur.

SNiP kuralları, yükselticileri özel madenlerin veya olukların içine yerleştirmenizi önerir. Apartman hattı geleneksel olarak çevre çevresine inşa edilmiştir.

Isıtma sistemi boru hatlarının özel olarak delinmiş saplamalara yerleştirilmesine bir örnek. Cihazın bu varyantı genellikle modern yapıda kullanılır.

Boru hatlarının döşenmesi, zemin kaidesinin üst sınırından 70-100 mm yükseklikte gerçekleştirilir. Veya montaj yüksekliği 100 mm veya daha fazla ve genişliği 40 mm olan dekoratif bir kaide altında yapılır. Modern üretim, sıhhi tesisat veya elektrik iletişiminin kurulumu için bu tür özel astarlar üretir.

Bağlama radyatörleri, bir tarafta veya her iki tarafta boru kaynağı olan yukarıdan aşağı bir şema ile gerçekleştirilir. Termostatların “belirli bir taraftaki” konumu kritik değildir, ancak bir ısıtma cihazının montajı Balkon kapısının yanında, TP montajı mutlaka kapıdan en uzak tarafta yapılır.

Süpürgenin arkasına boru döşemek dekoratif bir bakış açısıyla baskın görünmektedir, ancak iç kapıların bulunduğu alanlara gelince eksiklikleri akla getiriyor.

Dekoratif bir kaide altına döşenmiş boru hatları. Farklı sınıflardaki yeni binalarda uygulanan tek borulu sistemler için klasik çözüm diyebiliriz.

Isıtma cihazlarının (radyatörlerin) tek borulu yükselticilere bağlanması, boruların hafif doğrusal uzamasına izin veren şemalara veya sıcaklık değişimlerinin bir sonucu olarak boruların uzamasını telafi eden şemalara göre gerçekleştirilir.

Üç yollu bir kontrol cihazı kullanması beklenen devre çözümlerinin üçüncü versiyonu, ekonomi nedeniyle önerilmez.

Sistemin cihazı duvarların kapılarına gizlenmiş yükselticilerin montajını sağlıyorsa, bağlantı parçaları olarak RLV serisindeki cihazlara benzer şekilde RTD-G tipi açılı termostatların ve kapatma vanalarının kullanılması önerilir.

Bağlantı seçenekleri: 1,2 - boruların doğrusal genişlemesine izin veren sistemler için; 3.4 - ilave ısı kaynaklarının kullanımı için tasarlanmış sistemler için; 5.6 - Üç yollu vanalarla ilgili kararlar kârsız kabul edilir (+)

Boru dalının ısıtma cihazlarına çapı aşağıdaki formülle hesaplanır:

D> = 0.7√V,

burada:

• 0,7 - katsayı;
• V - radyatörün iç hacmi.

Dal, soğutucunun serbest çıkışı yönünde belirli bir eğimle (en az% 5) gerçekleştirilir.

Ana sirkülasyon halkasının seçimi

Tasarım çözümü birkaç sirkülasyon halkasına dayanan bir ısıtma sistemi içeriyorsa, ana sirkülasyon halkasının seçimi gereklidir. Seçim teorik olarak (ve pratik olarak) en uzak radyatörün maksimum ısı transfer değerine göre yapılmalıdır.

Bu parametre bir dereceye kadar sirkülasyon halkasına atfedilebilen bir bütün olarak hidrolik yükün değerlendirilmesini etkiler.

Yapısal diyagramın görüntüsünde dolaşım halkası. Farklı tasarım seçenekleri için, bu tür birkaç halka olabilir. Bu durumda, sadece bir halka ana (+)

Uzak bir cihazın ısı transferi aşağıdaki formülle hesaplanır:

ATP = Qv / Qop + ΣQop,

burada:

• amn - uzak cihazın tahmini ısı transferi;
• QB - uzak cihazın gerekli ısı transferi;
• qop - radyatörlerden odaya ısı transferi;
•  ΣQop - sistemdeki tüm cihazların gerekli ısı transferinin toplamı.

Bu durumda, gerekli ısı transferi miktarının parametresi, binanın bir kısmı ya da sadece bir kısmı olarak binaya hizmet etmek için tasarlanmış cihazların değerlerinin toplamından oluşabilir. Örneğin, ayrı bir yükselticinin kapsadığı odalar için ayrı ayrı hesaplanırken veya alet dalı tarafından servis verilen ayrı olarak alınan alanlar için.

Genel olarak, sisteme monte edilen diğer herhangi bir ısıtma radyatörünün hesaplanan ısı transferi biraz farklı bir formülle hesaplanır:

ATP = Qop / Qpom,

burada:

• qop - ayrı bir radyatör için gerekli ısı transferi;
• Qpom - tek tüp şemasının kullanıldığı belirli bir oda için termal talep.

Hesaplamalar ve elde edilen değerlerin uygulanması ile başa çıkmanın en kolay yolu belirli bir örnektir.

Pratik hesaplama örneği

Bir konut binası için, bir termostattan kontrol edilen tek borulu bir sistem gereklidir.

Maksimum ayar sınırında cihazın nominal iş hacmi değeri 0,6 m'dir.³/ h / bar (k1). Bu ayar değeri için mümkün olan maksimum iş hacmi 0.9 m'dir.³/ h / bar (K2).

Mümkün olan maksimum basınç farkı TP (30 dB gürültü seviyesinde) 27 kPa'dan (1P1) fazla değildir. Pompa kafası 25 kPa (ΔP2) Isıtma sisteminin çalışma basıncı 20 kPa'dır (ΔP).

TP (ΔP1) için basınç kaybı aralığını belirlemek gerekir.

Dahili ısı transferinin değeri şu şekilde hesaplanır: Atr = 1 - k1 / k2 (1 - 06/09) = 0.56. Buradan, TP üzerinde gerekli basınç kayıpları aralığı hesaplanır: ΔP1 = ΔP * Atr (20 * 0.56 ... 1) = 11.2 ... 20 kPa.

eğer bağımsız hesaplamalar Beklenmedik sonuçlara yol açarsa, uzmanlarla iletişime geçmek veya kontrol etmek için bir bilgisayar hesap makinesi kullanmak daha iyidir.

Konu hakkında sonuçlar ve faydalı video

Sistem işlevselliğinin kurulması ve iyileştirilmesi hakkında açıklamalar içeren bir bilgisayar programı kullanarak hesaplamaların ayrıntılı bir analizi:

En basit çözümlerin bile tam ölçekli bir hesaplamasına, hesaplanmış bir dizi parametre eşlik ettiğine dikkat edilmelidir. Tabii ki, ideal bir yapıya yakın bir ısıtma yapısının düzenlenmesi koşuluyla, istisnasız her şeyi hesaplamak adil olur. Ancak, gerçekte mükemmel bir şey yoktur.

Bu nedenle, genellikle bu tür hesaplamalara, pratik örneklere ve bu örneklerin sonuçlarına güvenirler. Bu yaklaşım özellikle özel konut inşası için popülerdir.

Tek borulu bir ısıtma sistemini hesaplamak için ek bir şey var mı veya sorularınız mı var? Yayın hakkında yorum bırakabilir, tartışmalara katılabilir ve ısıtma devresini düzenleme konusundaki deneyimlerinizi paylaşabilirsiniz. İletişim formu alt blokta bulunur.